فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر بدون در نظر گرفتن تعاملات صنعتی و اقتصادی واحدهای تولیدی در بستر زنجیره تأمین ممکن نیست. مدیریت زنجیره تأمین به‌عنوان یک نگاه علمی تلاش دارد تا به ساماندهی سازوکارهای ارتباطی تولید و توزیع کالا و خدمات، اطلاعات و جریان‌های مالی در تعاملات صنعتی بپردازد. در این نگاه، تمرکز بر جریان‌های مالی و تأمین مالی در زنجیره تأمین دچار چالش‌ها و فرصت‌های فراوانی است. برای مثال، تأمین مالی تولید یکی از مهم‌ترین ابعاد توسعه تولید است که در صورت توسعه نگاه زنجیره تأمین، نیازمند بازنگری جدید است.
تأمین مالی زنجیرهای، به‌عنوان یکی از جدیدترین روشهای تأمین مالی، از سال 2010، مورد توجه زنجیره‌های تأمین بزرگ جهان قرار گرفته است و از سال 2013 به‌طور جدی اجرا شده است. دولت نیز در برنامه اقتصادی خود ضمن تأکید بر روشهای نوین تأمین مالی، استفاده از ابزارهای اعتباری به‌جای تمرکز بر نقدینگی را مورد توجه قرار داده است. در طرح «ارائه راهکارهای عملیاتی پیاده‌سازی زنجیره تأمین مالی کسب‌وکارهای استان با تأکید بر حمایت و توسعه شرکت‌های فناوری مالی (فین‌تک)» ضمن بررسی ذی‌نفعان و زیست‌بوم تأمین مالی زنجیره تأمین به بررسی وضعیت موجود کشور و مازندران در این حوزه پرداخته شده است. سپس، با بررسی جامع اسناد و قوانین بالادستی، تحلیل مناسبی از قوانین و زیرساخت‌های اجرایی در شبکه مالی کشور صورت گرفت و سازوکارهای پیشنهادی ارائه شد؛ با تکیه بر روش‌شناسی پستِل به‌عنوان ساختار آسیب‌شناسی و ارائه راهکارها، موانع، مشکلات و راهکارها با تکیه بر مطالعات علمی و اجرایی، اسناد و مقررات قانونی و مالی کشور، تجربیات مدیران صنعتی و مالی و دستگاه‌های مرتبط در استان جمع‌بندی شد. درنهایت، نتایج و راهکارهای عملیاتی در شش بُعد تأثیرگذاری اصلی ارائه شد.
){kind=link}
بدون دیدگاه